zaterdag 1 oktober 2016

Dodencultuur Torajaland.

Vrijdag 30 september 2016.

Vanmorgen kunnen we iets rustiger beginnen want we vertrekken om 9 uur. Als eerste bezoeken we Kete Kesu waar we schitterende Tongkanan huizen en traditonele rijstschuren bewonderen. 




Achter het dorp bezoeken we de hangende graven. Deze bevinden zich tegen de rotswand op houten plateaus. De kisten die gebruikt worden zijn in de vorm van een Torajahuis. Alles is van hout en door rotting vallen diverse kisten uit elkaar. Overal waar je loopt liggen her en der schedels en beenderen, In een grot, hoger op de berg, bevinden zich diverse recente graven. Dit is de huidige begraafplaats. Nabestaanden brengen drank, sigaretten en fruit  naar de grot omdat ze denken dat de overledenen dit nog graag willen hebben.  Ook zien we hier een opening in de grot waar een aantal Tau Tau poppen staan. Deze zijn afgeschermd met een groot  ijzeren traliewerk omdat ze anders gestolen worden.  Tau Tau poppen zijn voor de adel. Deze zijn ook van hout gemaakt en de gezichten van de overledenen worden hierbij nagebootst.










Na het bezoek aan het dorp zijn we uitgenodigd om een begrafenisceremonie bij te wonen en we maken hier graag gebruik van om dit eens mee te maken. Om de plaats van de ceremonie te bereiken moeten we over hele steile paden die modderig en glibberig zij. Het is erg zwaar en halverwege hebben we een vrachtwagen aangehouden om in  de laadbak mee te rijden. De overledene is 3 maand geleden gestorven en vandaag zijn familie, vrienden kennissen etc.  bijeengekomen voor de ceremonie. Op het terrein waar we komen zijn een paar duizend gasten aanwezig. We komen onder geïmproviseerde zeilen afdakjes te zitten en krijgen daar koffie, thee en koekjes. Onderling wordt gekletst en gelachen het lijkt een gezellige reünie. Her en der worden karbouwen geslacht (24 stuks bij deze persoon die van adel is) en vele varkens die na de ceremonie worden gegeten door de gasten en wat over blijft wordt verdeeld.  Zelf zijn we niet bij de slachting aanwezig geweest want daar hebben we geen behoefte aan. Het gekrijs van de beesten gaat je door merg en been. Afschuwelijk. Maar dit hoort bij de rituelen.
















We kijken wat rond op het terrein en dan gaat de ceremonie verder. Er wordt gezongen en gedanst rond de kist en dan wordt de draagbaar van bamboestokken opgetild en gaan ze verder met zingen en dansen en de kist met de overleden danst mee. Indrukwekkend. Het lijkt wel een groot feest.
Zo gaan ze nog even een rondje door het dorp, op ieder kruispunt wordt de draagbaar van bamboe met kist een paar keer rondgedraaid om de boze geesten op een dwaalspoor te brengen en de familie houdt een groot rood doek vast wat met de kist verbonden is. Na dit ritueel  wordt het geheel naar boven geduwd om daar op een soort platvorm in de vorm van een Torajahuis neergezet te worden. De ceremonie van deze begrafenis duurt 3 dagen.  We maken er dus maar een deel van mee maar zijn er erg van onder de indruk! 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten