Vrijdag 7 oktober 2016.
De rustdagen op Bali zijn weer voorbij en na het ontbijt pakken we de koffers weer in voor het vertrek naar de luchthaven. Een deel van de bagage laten we in het hotel achter want na ons verblijf op Flores komen we hier nog terug om de laatste dag uitgerust aan de terugreis naar Nederland te kunnen beginnen. Taxi gebeld om ons naar het vliegveld te brengen voor binnenlandse vluchten.Op het vliegveld verloopt alles soepel. Na een uurtje vliegen landen we al op Flores. Terwijl ik op de koffers sta te wachten loopt Harrie naar buiten om te kijken hoe we het beste naar het hotel kunnen komen. Openbaar vervoer of taxi. Hij komt weer binnen en zegt dat er iemand op ons staat te wachten. Apart want we hebben geen tijdstip van aankomst of iets dergelijks doorgegeven. Dus ik denk dat Harrie me voor de gek houdt. Maar als we later buiten komen blijkt dat er inderdaad iemand van het hotel op ons staat te wachten. Komt misschien maar 1 vlucht per dag, maar wat een service!
Het hotel is prima, ziet er goed uit met een prachtige tuin er om heen, zwembad en privestrand.
Na ons wat opgefrist te hebben gaan we met de shuttlebus naar het dorp wat toch wel iets verder weg ligt dan we hadden gedacht. We kijken daar wat rond op zoek naar een excursie naar de komodovaranen.
Op elk hutje, krotje, winkeltje staat tourist informatie. We zien door de bomen het bos niet meer en de informatie is allemaal zo gebrekkig Engels dat we er geen wijs uit worden. Daarom gaan we maar terug naar het hotel en besluiten van hieruit een excursie te boeken.
De rustdagen op Bali zijn weer voorbij en na het ontbijt pakken we de koffers weer in voor het vertrek naar de luchthaven. Een deel van de bagage laten we in het hotel achter want na ons verblijf op Flores komen we hier nog terug om de laatste dag uitgerust aan de terugreis naar Nederland te kunnen beginnen. Taxi gebeld om ons naar het vliegveld te brengen voor binnenlandse vluchten.Op het vliegveld verloopt alles soepel. Na een uurtje vliegen landen we al op Flores. Terwijl ik op de koffers sta te wachten loopt Harrie naar buiten om te kijken hoe we het beste naar het hotel kunnen komen. Openbaar vervoer of taxi. Hij komt weer binnen en zegt dat er iemand op ons staat te wachten. Apart want we hebben geen tijdstip van aankomst of iets dergelijks doorgegeven. Dus ik denk dat Harrie me voor de gek houdt. Maar als we later buiten komen blijkt dat er inderdaad iemand van het hotel op ons staat te wachten. Komt misschien maar 1 vlucht per dag, maar wat een service!
Het hotel is prima, ziet er goed uit met een prachtige tuin er om heen, zwembad en privestrand.
Na ons wat opgefrist te hebben gaan we met de shuttlebus naar het dorp wat toch wel iets verder weg ligt dan we hadden gedacht. We kijken daar wat rond op zoek naar een excursie naar de komodovaranen.
Op elk hutje, krotje, winkeltje staat tourist informatie. We zien door de bomen het bos niet meer en de informatie is allemaal zo gebrekkig Engels dat we er geen wijs uit worden. Daarom gaan we maar terug naar het hotel en besluiten van hieruit een excursie te boeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten