Komodo varanen.

Zaterdag 8 oktober 2016.

Het is gelukt, de excursie is geboekt nu alleen nog even pinnen want onze miljoenen zijn bijna op. De chauffeur van het hotel zal ons naar het dorp brengen waar we eerst even kunnen pinnen en daarna naar de haven voor de excursie. Harrie zal even snel pinnen maar dat valt vies tegen hier. De eerste pinautomaat doet het niet. de tweede, derde en de vierde ook niet. We krijgen steeds de melding neem contact op met uw bank. Zou niet weten waarom. We besluiten dat de excursie dan maar een dagje uitgesteld moet worden maar onze chauffeur vindt dat we het bij pinautomaat 5 ook nog maar moeten proberen. We hebben er niet echt vertrouwen in maar gaan toch en wonder boven wonder doet deze het wel. Dan snel naar het buro waar het hotel voor ons de groepsexcursie heeft geboekt. Daar kunnen we betalen een snorkeluitrusting uitzoeken en we krijgen water en een lunch mee voor aan boord. Om half acht stappen we aan boord. 

We gaan met een groep van vijf in totaal. Een Amerikaanse een Nieuw Zeelandse een Schot en wij dus. Mooi groepje. De boottocht duurt ongeveer 2 uur en dan komen we aan op het eiland Rinca. We hebben hiervoor gekozen omdat Komodo eiland van hieruit minimaal 4 uur varen is en op Rinca zijn de Komodovaranen ook. We maken hier een trekking van ongeveer 2 uur waarvan ca. 50 % in de jungle. Gelukkig is het niet al te zonnig want dan laten ze zich niet zien. Gisteren was een slechte dag voor de bezoekers want die hebben niets gespot. Wij hebben meer geluk vandaag. De gids loopt voorop met een grote stok want het blijkt dat de Komodovaranen behoorlijk agressief kunnen zijn. Je mag dus ook absoluut niet alleen dit nationaal park in en ook vrouwen die menstrueren mogen niet mee. Want als ze bloed ruiken worden ze nog agressiever. Er zijn in het verleden mensen verscheurd door deze varanen. Ik wist niet dat ze zo gevaarlijk waren. 

Verder komen hier ook de nodige slangen voor maar die zijn we niet tegengekomen wel spotten we nog wat apen (Makaken). Na de trekking gaan we weer aan boord waar we onze lunch gebruiken en de schipper vaart ondertussen naar een plaats waar gesnorkeld kan worden. Zelf zie ik dat niet zo zitten hier, er drijft ontzettend veel afval en de mooiste vissen zitten daaronder volgens Harrie die wel het water in is gegaan. Hij houdt het het langste vol want de anderen van de groep zijn al snel weer uit het water. Na een uurtje varen we verder naar Kelor eiland waar opnieuw gesnorkeld kan worden maar niemand heeft daar meer behoefte aan. We maken even een wandelingetje over het strand en gaan dan terug naar de boot voor de terugtocht naar Labuhan Bajo. Onderweg daalt er weer een van de tropische buien op ons neer maar gelukkig is de boot overdekt. Even denken we nog dat we de haven niet halen want de boot heeft motorpech maar de kapitein en bootsman krijgen hem weer aan de praat en rond vijf uur zijn we weer in het dorp waar we opgehaald zullen worden bij het buro. We moeten nog wel van de haven naar het buro lopen en daar hebben we de volgende bui al dus duiken we snel een taxi in. In het hotel is men erg verbaasd, we zouden jullie toch ophalen? Uitgelegd dat het heel netjes van hen was maar dat we toch liever droog overkwamen en daarom maar een taxi hebben genomen.